دوست دارید در آسمان شناخته شده باشید یا در زمین؟

بدانید آنان که پدر و مادرم فدایشان باد، از کسانی هستند که در آسمان معروف و بنامند و در زمین ناشناخته و گمنام...

ای مردم چشم به راه حوادث آینده باشید...

حوادثی چون پشت کردن امورتان و گسستن پیوندهایتان و روی کار آمدن خردسالانتان...

این حوادث زمانی روی خواهد داد که وارد ساختن ضربت شمشیر بر مومن آسان تر از به دست آوردن یک درهم حلال باشد...

زمانی که اجر کسی که می گیرد بیش از اجر کسی است که می بخشد...

روزگاری که مست می شوید اما نه از نوشیدن شراب، بلکه از فراوانی نعمت و عیش و نوش...

روزگاری که سوگند می خورید بی آنکه ضرورتی باشد و دروغ می گویید بی آنکه در فشار باشید...

هنگامی که بلا شما را بگزد آنسان که جهاز نامناسب کوهان شتر را می گزد... آه که این رنج چه اندازه بلند مدت و امید رهایی از آن چقدر دور از انتظار است...

ای مردم مهار این شتر فتنه را که بار وزر و وبال بر پشت دارد رها کنید و از گرد امام خود پراکنده نشوید که سرانجام خود را نکوهش خواهید کرد.

خود را در آتش فتنه ای که به شما روی آورده نیافکنید  و از راه های فتنه بازآیید و جاده را برای آن خالی گذارید...

به جان خود سوگند این فتنه ایست که مومن در آتش آن هلاک می شود ولی نامسلمان از آن آسیب نمی بیند...

داستان من در میان شما داستان چراغی است که در تاریکی نورافشانی می کند، تا کسی که در تاریکی وارد می شود از پرتوی انوار آن روشنایی جوید... 

*خطبه 187 نهج البلاغه...

پ.ن: یا حجه الله علی خلقه...