چشم ها و قلب ها را باید شست...

تابلوی شماره 1


تابلوی شماره 2



* تابلوی اول حکمت 47 نهج البلاغه است



نظرات 3 + ارسال نظر
حسینی جمعه 29 دی‌ماه سال 1391 ساعت 09:46

این نظرم را خودم دوست داشتم، احساس میکنم زاویه ی جدیدی از زندگی اجتماعی اسلامی برام باز کرد که البته باید با نظرات موجود مقایسه شود و قطعی شود:

وقتی درآمد مردم، ارزش افزوده شان، ارزش گذاری اجتماعی و ... همه بر این اساس باشد، یعنی سیاست گذاری فرهنگی مشکل دارد.

مسئله ای که نمیدانم در گذشته هم به این شکل وجود داشته یا نه... یا شاید هم همان حکومت اسلامی ای میشود که در طول تاریخ مسلمانان انتظارش را میکشیدند، همیشه مراعات فردی و تلاش برای آن بوده، ولی اینکه در اجتماع که فاکتورهای اثرگذار زیاد و پیچیده میشوند کنترل و هدایت های درستی باشد....


الان دو رویکرد وجود دارد.
آدم به تابلوی شماره 1 اصرار کند، هرچند میداند در مراحل زیادی ضرر میکند، ممکن است با فقر بسیار زیاد دست و پنجه نرم کند، باید مبانی و عقایدش را به شدت تقویت کند که از ارتباط با مردم فلج نشود و ...

هرجایی تابلوی 2 اجازه دهد به تابلو 1 نقبی بزند. که میشود حرکت آرام و ...

این رویکرد فردی بود.

البته که در مقام سیاست گذاری و کار برای اجتماع همان پیچیدگی باز به سراغ می آید...

میعاد دوشنبه 2 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 14:39 http://meead.blogsky.com

اگر درست به رفتار طبق تابلوی اول اصرار شود َ چه بسا گاهی نتیجه ی رفتار عملی اش شبیه تابلوی دوم یا منجر به آن شود .
مهم آن است که نقطه ی عزیمت ما مسیر صحیح باشد .
تابلوی اول یک مسیر را نشان می دهد و مهم آن است که ما به عنوان رهرو در تک تک قدم هایمان به مسیر وفادار باشیم و بدانیم که در هر لحظه مکلف به انجام وظیفه ایم .
زمانی که صرفا بدنبال نتایج باشیم .. آن هم نتایج خاص ممکن است بلغزیم و از راه درست خارج شویم .منتها در بعضی شرایط ایمان نداریم که راه درست به مقصد نیکو می رسد و درخت دین هم در دنیا و هم در اخرت ثمره ی خاص خودش را خواهد داشت .

حسینی جمعه 6 بهمن‌ماه سال 1391 ساعت 10:11

میعاد بزرگوار،
کامنت شما یعنی آسیبی که روزگاران گفتند، الان در جامعه وارد نیست؟
مگر نه اینکه از عرصه ظاهر به نیت و بالعکس حقایقی هست که باید به آنها توجه کرد.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد