نگاهی ماورای ظواهر

فاصله حرف و عمل زیاد است...

گاه اصلا نمی دانیم که دلیل بسیاری از گرفتاری هایمان همین فاصله کذایی است...

گاه در ظاهر امور متوقف می شویم و حدیثمان می شود داستان سر و سنگ...

این جملات...این نگاه شهید خرازی به مسائل که از ظواهر امور گذر می‌کند و باطن و معنا را می‌بیند مرا محسور کرد... چند مطلب قبل نوشته بودم اما باز تکرارش می کنم...  "باورهایش برای ما عجیب بود. برای نمونه، یادم است یک مأموریت داد برویم مقر برای تهیه تدارکات. اما قبل از این‌که راهی‌مان کند، گفت: وقتی می‌روید قرارگاه تدارکات بگیرید یا مهمات بگیرید، دروغ نگویید؛ آمار اشتباه ندهید. هر چه توی انبار دارید بگویید. من نمی‌خواهم خدای ناکرده بچه‌های مردم غذای شبهه‌ناک، غذایی که با یک دروغ تهیه شده بخورند. چون اگر غذای شبهه‌ناک یا غذایی که بر اساس آمار نادرست به دست آمده بخورند، این غذا در جنگیدن آن‌ها اثر می‌گذارد؛ آنان نمی‌توانند خالصانه و با تمام وجود بجنگند. اگر خدای ناکرده چنین اتفاقی بیفتد، ما مسئول هستیم و باید در پیشگاه خدا پاسخ بدهیم.

می‌گفت: اگر مهمات آرپی‌جی را بیش از سهم خودتان بگیرید، بسیجی به جای این که آن را به تانک دشمن بزند، توی هوا شلیک می‌کند؛ بنابراین، ما باید وظیفه شرعی خود را انجام دهیم؛ خدا بقیه کارها را درست می‌کند."

و من که این نگاه به معنا را نداشتم... که اگر لقمه شبهه ناک بخورم این لقمه در رفتار و اعمالم اثر می گذارد... نمی توان خالص بود... نمی توان رها شد از بند رذایل نفسانی... در وبلاگ فردی نوشته بودم که پول دانشگاه های خارج از ایران شبهه ناک است... پولی که شما از دست آنها می گیرید معلوم نیست حلال باشد... درآمد کشورهایی مثل آمریکا و انگلیس و یا اصلا اتحادیه اروپا که با اینهمه دروغ و دشمنی به دست می آید شبهه ناک است... و ما نمی دانیم که این غفلت ها چه بلایی بر سرمان می آورند... مگر در شرایطی خیلی خیلی خاص که منفعت حاصله اینقدر زیاد باشد که بتواند این موضوع را پوشش دهد...

یادم است پیشتر این حرف را در مورد کار کردن شنیده بودم... امروز عمق آن حرف را می فهمم... نباید هیچ بی تفاوت بود... نباید سر خم کرد در برابر محدودیت ها و با توجیح خود را راضی کرد... خوش به حال انان که به این باورها عمل می کنند... سلام بر بندگان نیک خدا که نگاهشان ماورای ظاهر را می بیند...