... و از مـفـاسد بزرگ حب دنیا آن است که انسان را از ریاضات شرعیه و عبادات و مناسک باز دارد، و جـنـبـه طـبـیعت را قوت دهد و تعصى نماید طبیعت از اطاعت روح، و انقیاد آن را نکند و عـزم انـسانى را سست کند و اراده را ضعیف نماید، با اینکه یکى از اسرار بزرگ عبادات و ریـاضـات شـرعـیـه آن است که بدن و قواى طبیعیه و جنبه ملک تابع و منقاد روح گردد و اراده نـفـس در آنـهـا کـارکـن شود و ملکوت نفس بر ملک غالب شود، و به طورى روح داراى سـلطنت و قدرت و نفوذ امر شود که به مجرد اراده بدن را به هر کار بخواهد وادار کند، و از هـر کـار بـخـواهد باز دارد، ملک بدن و قواى ظاهره ملکیه تابع و مقهور و مسخر ملکوت گـردد بـه نـحـوى کـه بـى مـشـقـت و تـکـلف هـر کـارى را بـخـواهـد انـجـام دهد.
یکى از فضایل و اسرار عبادات شاقه و پرزحمت آن است که این مقصد از آنها بیشتر انجام گیرد، و انـسـان بـه واسـطه آنها داراى عزم مى شود و بر طبیعت غالب مى آید و بر ملک چیره مى شـود. و اگـر اراده تـام و تـمـام شـود و عـزم قـوى و مـحـکـم گـردد، مـثـل مـلک بـدن و قـواى ظاهره و باطنه آن مثل ملائکه الله شود که عصیان نکنند، به هر چه آنها را امر فرماید اطاعت کنند، و از هر چه نهى فرماید منتهى شوند، بدون آنکه با تکلف و زحمت باشد. قواى ملک انسان هم اگر مسخر روح شد، تکلف و زحمت از میان برخیزد و به راحـتـى مـبـدل گـردد، و اقـالیـم سـبـعـه مـلک تـسـلیـم مـلکـوت شـود و هـمـه قـوا عمال آن گردند.
و بدان اى عزیز که عزم و اراده قویه در آن عالم خیلى لازم و کارکن است. میزان یکى از مراتب بهشت، که از بهترین بهشتهاست، اراده و عزم است که انسان تا داراى اراده نافذه و عـزم قـوى نـبـاشـد، داراى آن بـهـشـت و مـقـام عـالى نـشـونـد. در حـدیـث اسـت کـه وقـتـى اهـل بـهـشـت در آن مـسـتقر گردند، یک مرقومه از ساحت قدس الهى جلت عظمته صادر گردد بـراى آنـهـا بـه ایـن مـضـمـون: این کتاب از زنده پایدار جاویدان است به سوى زنده پـایـدار جـاویـدان. من چنانم که به هر چه بفرمایم بشو مى شود، تو را نیز امروز چنان کردم که به هر چه امر کنى بشود مى شود.
ملاحظه کن این چه مقامى و سلطنتى است، و این چه قدرتى است الهى که اراده او مظهر ارادة الله شود: معدومات را لباس وجود دهد. از تمام جنات جسمانى این قدرت و نفوذ اراده بهتر و بـالاتـر است. و معلوم است این مرقومه عبث و جزاف رقم نشود. کسى که اراده اش تابع شهوات حیوانى باشد و عزمش مرده و خمود باشد به این مقام نرسد. کارهاى حق تعالى از جـزاف مـبـراسـت: در ایـن عـالم از روى نظام و ترتیب اسباب و مسببات است ، در آن عالم هم همینطور است. بلکه آن عالم الیق به نظام و اسباب و مسببات است. تمام نظام عالم آخرت از روى تناسبات و اسباب است: نفوذ اراده از این عالم باید تهیه شود ـ دنیا مزرعه آخرت و ماده همه نعم بهشتى و نقم جهنمى است.
زوده برای حدس زدن و شاید رسم جاهلان باشه که با یک اشاره ای و .... کل مطلب را بخواهند شرح دهند، ولی از این پاراگراف یاد حرفی افتادم که میگفت امام وقتی وصف بهشت و جهنم بود واقعاً در ققرآن خودشون را مخاطب قرار میدادند و منقلب میشدند، نه کلاس میگذاشتند که بگن نه! من خدا را برای چیز دیگه میخوام و .... :
(خیلی پاراگراف جالبی بود، اینکه ساختار اون جهان طوریه که به اراده قوی اونم از نوعی که توضیح دادند احتیاج داره، شاید مثل این جهان که آدم ها به قلب برای یک زندگی خوب احتیاج دارند):
و بدان اى عزیز که عزم و اراده قویه در آن عالم خیلى لازم و کارکن است. میزان یکى از مراتب بهشت، که از بهترین بهشتهاست، اراده و عزم است که انسان تا داراى اراده نافذه و عـزم قـوى نـبـاشـد، داراى آن بـهـشـت و مـقـام عـالى نـشـونـد. در حـدیـث اسـت کـه وقـتـى اهـل بـهـشـت در آن مـسـتقر گردند، یک مرقومه از ساحت قدس الهى جلت عظمته صادر گردد بـراى آنـهـا بـه ایـن مـضـمـون: این کتاب از زنده پایدار جاویدان است به سوى زنده پـایـدار جـاویـدان. من چنانم که به هر چه بفرمایم بشو مى شود، تو را نیز امروز چنان کردم که به هر چه امر کنى بشود مى شود.
لطفاً این نظر را در قالب یک نظر از طرف یک آدم بسیار بی سواد بخوانید، سطح بحث جداً از سطح این کامنت بسیار بالاتر است.
دیروز خودم هم به این موضوع فکر می کردم، در موردش ننوشتم چون به گمانم تفکر خامی بود. صبر کردم تا ابتدا با دوستی درباره اش صحبت کنم.
جالب است اگر نگاهم به این دنیا به عنوان فضایی برای آمادگیو مهیا شدن برای دنیای بعد باشد. مثلا اگر در برخی زمینه ها نتوانیم خودمون رو پرورش بدیم در آن جهان دچار نقص و یا معلولیت شویم. حتی به ذهنم دوران جنینی هم رسید که مثلا اگر در آن دوران دست یا پایم به درستی رشد نمی کرد پس از گام نهادن به دنیا با چه مشکلاتی روبرو می شدم. حال اگر روح به درستی رشد نکند آن دنیا دچار چه گرفتاری هایی خواهم شد... اما همانطور که گفتم فکر خامی است و نیاز به پشتوانه کافی برای قوت یافتن دارد...