تناقضات عجیب!!

گاهی برنامه هایی با نام طنز از صدا و سیما پخش می شوند که به جای فرهنگ سازی بیشتر مخرب فرهنگ و اخلاق هستند. مجموعه ساختمان پزشکان را برخی از اوقات می بینم. داستان امشب درباره  رقابت نیما افشار، شخصیت تقریبا محوری داستان، با یکی از  همکلاسی های قدیمش، بر سر حضور در یک برنامه تلویزیونی بود. آقای نیما و دوستانشون هر چه گشتند تا نقطه سیاهی در پرونده  او بیابند جز خوبی و محبت چیزی نیافتند. همه از این فرد تعریف می کردند و او را یک فرشته می نامیدند. القصه... زمانی که از شکست او ناامید شده بودند ناگهان این فرد در مطب آقا نیما ظاهر شد و با لحن تمسخر آمیزی که اصلا نزدیک به یک انسان وارسته نبود شروع به تحقیر جمع حاضر کرد و بعد هم با غرور و تکبر مطب را ترک کرد.

هر چه فکر کردم منظور نویسنده را از این تناقض عجیب متوجه نشدم. آیا می خواست بگوید که همه خوبی های این فرد دروغین بود و یا اصلا به نظرش این رفتار با اصول اخلاقی و انسانی منافاتی نداشته است. چه لزومی داشت که چنین بی اخلاقی هایی را بدون به چالش کشیدن و نهی کردن به خورد جامعه بدهند؟ از یک طرف او را به عنوان انسانی بسیار نیک که تاثیر بسیاری در زندگی افراد مختلف داشته به تصویر می کشند و از طرف دیگر این فرد بر سر یک برنامه تلویزیونی اینچنین بر همکلاسی قدیمش و افرادی که تا به حال ندیده می تازد!! حدس من این بود که این فرد به خاطر اهمیت این موضوع برای دوستش، خود از برنامه کناره گیری کند و این افراد را حسابی تحت تاثیر قرار بدهد، اما پایان چیز دیگری بود...

پ.ن: از بازیگر نقش آقا نیما خاطرات خوبی در ذهن دارم. یکبار تئاتری از ایشون دیدم که برایم خاطرات خوشی دارد. دوستانم برای گرفتن بلیتش در هوای سرد چند ساعت در صف ایستاده بودند، البته من هم تا حدودی همراهیشان کردم. گرچه بلیت این تئاتر مقصود ما نبود اما دست آخر تنها همان به ما رسید. تئاتر خدای کشتار که نزدیک دو یا سه سال پیش اجرا شد...