مروارید های خونین میدان لولو
این نوشته را در سایت الف با عنوان " یادداشت منتشره جمعی از فیلمسازان کشورمان درباره حوادث بحرین" خواندم. خیلی بر دلم نشست به همین دلیل تصمیم گرفتم در وبلاگم به اشتراک بگذارمش.
"مُرواریدهای خونینِ میدانِ لولو
این جغرافیای خط خطی ارزانی خودشان !
این چه ظلمی است که بر فرزندان زهرا (س) می‌رود؟
این چه غربتی است که سهم من ایرانی، فقط تماشای تصاویر لغزان و وحشتزده بحرینی باید باشد؟
این چه قاعده احمقانه‌ایست که آل سعود به دعوت حاکمِ غریبه نوازِ بحرین،
سرباز و آتش روانه میدان لولو کند، و من ایرانی، نباید به دریا بزنم تا در
کنار مرواریدهای خونین میدان لولو باشم؟
این چه عید عزا آلودیست که سهم ما فقط یک حیرت است؟
برادر بحرینی، ما دلمان در میدان لولو جا مانده.
خواهر بحرینی، ما پلک چشمانمان به صورت حیرتزده و فریاد بغض آلودتان همچنان باز مانده.
عمو، خاله و عمه های بحرینی‌ام، چه سخت است مرهم بر زخم فرزندان شجاع نهادن و آنها را امیدوار روانه کردن.
کاش در کنارتان بودیم و حنجره خسته از فریادتان را می بوسیدیم.
کاش در کنارتان بودیم.
ما اهل ذوق، علم سیاست نمی‌دانیم، ولی دلی داریم که آینده‌بین است. آینده با شماست!
سپاهِ اَبرهه آمریکا، که دل به فیل‌های آهنی خوش کرده و یَله بر سرزمین
غصبی داده؛ بداند که قرآن نوید داده است "و نُریدُ اَن نَمُنّ عَلَی
الّذینَ استُضعِفُوا فِی الاَرضِ ، وَ نَجعَلَهُم اَئمّه وَ نَجعَلَهُم
الوارِثین"
"ما می‌خواهیم بر مستضعفان زمین منت نهیم و آنان را پیشوایان و وارثان روی زمین قرار دهیم" ( سوره مبارکه القصص. آیه 5 )"
