برخی اوقات عکس العمل های مختلف افراد در شرایط یکسان من را واقعا به فکر فرو می بره. به عنوان مثال درباره عاشورای پارسال دو تحلیل متفاوت وجود داره که هر دو طرف همدیگر را نادان و یا از رفقای لشگر یزید می نامند. از شنیدن حرف هاشون واقعا ناراحت می شم. احساس می کنم قسمت های مهمی از حقیقت را نمی بینند. وقتی در زمینه های دیگر و به دور از سیاست به این دو گروه نگاه می کنم انسان های بسیار خوبی می بینم، اما در باره این مسایل انگار یک کد خاص در ذهنشون نوشته شده.
فرض کنید اگر بخوایم سیستم ذهنی انسانها را خیلی ساده فرض کنیم شاید شبیه به یک برنامه کامپیوتری باشه. جعبه سیاهی که درونش قوانین و کد های مختلفی نوشته شده. افراد بر مبنای ورودی های یکسانی که دریافت می کنند خروجی های مختلفی را نشان می دهند. فکر می کنم ریشه بسیاری از این تفاوت ها به این قوانین برگرده. شاید اگر بخوایم این شکاف را برطرف کنیم باید به بررسی این کد ها بپردازیم. چرا دو نفر درباره یک اتفاق دو نظر بسیار متفاوت دارند؟
چرا برخی سیستم را بدون نقص و ریشه همه مشکلات را در خارج از ایران می بینند؟ در راستای این باور همه معترضین را وطن فروش و نوکر اجنبی می دانند که بی دلیل قصد آشوب دارند. از آنطرف، چرا برخی ردپای نیرو های خارجی را اصلا نمی بینند و به نظرشون همه مشکلات ناشی از داخل سیستم است؟ چرا به راهی که برای رفع این مشکلات در پیش گرفتند به درستی فکر نمی کنند؟
هر دو گروه افراد محترم و خوبی هستند اما انگار یک دیوار بینشون فاصله انداخته. دیواری که از جنس آجر و سنگ نیست بلکه از جنس دیدگاه است. ایکاش این دیوار در هم شکسته بشه تا بر مبنای این اختلافات در مورد برادران و یا خواهران دینیمون قضاوت های غیر منصفانه ای نداشته باشیم.
پ.ن 1: این چند روز بحث درباره آقای قدیانی در وبلاگ ها زیاد بود. بعد از خواندن چند تا از مطالبشون، احساس کردم فرد تندرویی هستند که گاهی انصاف را درباره دیگران به درستی رعایت نمی کنند. تنها یک بار مطلبی از ایشون بسیار بر دلم نشست که موضوع سیاسی نداشت. امان از این سیاست که بر همه چیز سایه انداخته.
پ.ن 2: امروز بالاخره عزمم را برای آزادسازی دانشنامه های لیسانس و ارشدم جمع کردم. اول از اینکه گفتند یک هفته ای آماده می شه کلی خوشحال شدم اما بعد که فهمیدم باید بین 3 تا 4 میلیون پول ناقابل را تقدیم کنم همه خوشی ها پر زدند و رفتند...
"چرا برخی سیستم را بدون نقص و ریشه همه مشکلات را در خارج از ایران می بینند؟... از آنطرف، چرا برخی ردپای نیرو های خارجی را اصلا نمی بینند...؟" این سوال خیلی خوب و دقیق است و فکر کردن به جواب برای این سوال میتواند راه گشا باشد
ولی اینکه "بخوایم سیستم ذهنی انسانها را خیلی ساده فرض کنیم "از اصل اشتباه است و حتی درمقام فرض هم بسیار دور از ذهن است که "افراد بر مبنای ورودی های یکسانی که دریافت می کنند خروجی های مختلفی را نشان "دهند
در واقع سطحی بررسی کردن ذهن دیگران بر اساس خود آگاه یا ناخودآگاه ذهن خود باعث خیلی اشتباهات قضاوتی میشود که یکیش همین مطلق دانستن نقش خارجی ها یا ندیده گرفتن ردپاهاست
(روی کلمه ذهن تاکید دارم)
بله اشکالتون وارده. البته در اینباره نمی خواستم یک بحث کارشناسی ارائه کنم. در تفکرات خودم داشتم ذهن انسانها را مانند یک برنامه کامپیوتری فرض می کردم. ساختار ذهن و سیستم های تصمیم گیری خیلی پیچیده تر است و این فرض می تواند دور از ذهن باشه چون خیلی ساده سازی شده.
ممنونم به خاطر نظرتون
بحث جالبیه...ولی فقط مشکل این بحث اینه که فاکتورها و عوامل موثر در این حالت اینقدر زیاد و عجیبه که بررسی و ریشه یابی اش خیلی گنگ و پیچیده میشه! دو هم وطن از یک جنس از یک زبان از یک ملیت برای یه موضوع جلوی هم قد علم می کنن!
از همه این ها بگذریم...که واقعا نیاز به یه تحقیق جالب داره که من واسه این تحلیل ها می میرم....این وسط یه اتفاق بدی می افته و اونم اینه که هیچکس حاضر نیست به اون یکی گوش کنه و از موضع خودش پایین بیاد.....این رو هم نمیدونم چیه! تعصبه...خودبینی....دیگر کم بینی...واقعا عجیبه! نمونه بارزش بحث های مطرح شده در گروه دانشگاهه! مهدیه واقعا تاسف بار شده! نه به خاطر اختلاف نظری که وجود داره بلکه واسه جنگی که داره راه میفته! بلکه واسه حقی که هیچکس واسه نفر روبروشت قائل نیست!
این فقر فرهنگی تا کی در ما وجود خواهد داشت نمیدونم فقط امیدوارم هررکسی از جمله خودم از خودمون شروع کنیم واسه دیدن وشنیدن مخالفین!
زنده می میرد برای مرده در هندوستان
دل نمیسوزد در این کشور عزیزان را به هم ...