هالوویییییین

وقتی داشتم در فیس بوک عکس های روز هالووین برخی از آشنایان فرنگ رفتمون رو می دیدم فقط یک سوال در ذهنم تکرار می شد، آخه چرا؟؟ شما دیگه چرا؟؟

اصلا حس خوبی از دیدنشون در اون لباس ها نداشتم. از آنجاییکه خودم در اون شرایط زندگی نمی کنم نمی تونم در این باره قضاوت کنم و به راحتی بگم که این رفتارشون نشانه ای از بی هویتی و کوته فکری است. دوست داشتم باهاشون صحبت کنم و ببینم نظر و احساس واقعیشون چیه، اصلا از این جشن لذت می برند یانه؟! دلیلشون از برگزاریش چیه، تعامل با جامعه؟

شاید اگر جشن با معنا و مفهوم تری بود اینقدر تعجب نمی کردم اما انگار هالووین آنها هم یک جورایی مثل چهارشنبه سوری خودمون از مفهوم اصلیش خارج شده. یاد پارادایمی افتادم که چند وقت پیش خیلی مد شده بود و هر چند روز یک بار ایمیلش می رسید، آزمایشی که درباره چند تا میمون بود و اینکه اونها بعد از یک مدتی بدون اینکه از چرایی یک مساله آگاه باشند فقط تکرارش می کردند. چون فکر می کنم همه این ایمیل را دریافت کردند و یا به طریق دیگری شنیده اند کل ماجرا رو تعریف نمی کنم.

اما اگر بخوام کمی از تاریخچه این مراسم بگم، بنیانگذاران این جشن قوم سلتی بودند که پیش از میلاد مسیح در شمال فرانسه و ایرلند زندگی می کردند. در این مراسم آخرین شب سال را دور هم جمع می شدند و یادبودی برای درگذشتگانشون می گرفتند. آنها باور داشتند که در این شب راه میان دو جهان باز می شه و ارواح می تونند در جمعشون شرکت کنند و از غذاهای به اشتراک گذاشته شده نوش جان کنند. رسم پوشیدن لباس های ترسناک اخیرا به این جشن اضافه شده.

نمی فهمم چرا یک نفر باید دوست داشته باشه که شبیه دراکولا بشه و این همه هزینه بابت لباس هایی کنه که جز در این جشن کارایی دیگری ندارند!! روش های خیلی ساده تری برای شاد بودن و شاد کردن وجود داره، چرا این راه؟؟ و سوال دوم اینکه چرا یک ایرانی باید اینکار رو انجام بده؟؟