عدم قطعیت

چندین مطلب در ذهنم می چرخند اما نمی دانم که از کدام بنویسم. ابتدا می روم سراغ تردید. چند وقت پیش درباره موضوعی دچار تردید عجیبی شدم. موضوعی که هیچ گاه نتونستم دربارش به قطعیت برسم به همین دلیل هرگاه به دانش جدیدی دست پیدا می کنم تمام ذهنیاتم را بر هم می ریزه. در این شرایط همه چیز در هاله ای از ابهام فرو می ره، همه اطلاعات گذشته، همه برداشت ها. معمولا چند روز این حالت ادامه داره تا دوباره همه چیز از نو چیده بشن. 

چند وقت پیش با دوستی بر سر اسلام بحث می کردیم. آن فرد عقیده داشت که سیستم اسلام پر از نقص و تناقضه و بهتره که کنار گذاشته بشه. در ازای آن، فضایی را ترسیم می کرد که نسبت به همه قسمت هاش نا آگاه بود، سیستمی با عدم قطعیت بسیار بالا. امروز با خودم فکر کردم که وقتی موضوعی اینچنینی که نه پیچیدگی بالایی داره و نه عدم قطعیت در آن آنقدر بالاست اینقدر ذهن من را اشفته می کنه، اگر تصورم درباره پدیده ایی مثل مرگ گنگ و نامفهوم باشه چه حالی پیدا می کنم؟؟

یاد مثالی از قرآن کریم افتادم، افرادی که قصد دارن در بیابانی تاریک مسیری را طی کنند، هرگاه رعدی زده می شه می توانند کمی جلوی پایشان را ببینند و چند قدم بردارند، اما بعد از آن دوباره در تاریکی مطلق فرو می رن.