مؤ منین به هیچ بهانه اى نباید کفار را ولى و سرپرست خود بگیرند با اینکه در بین خود کسانى را دارند که سرپرست شوند و هرکس چنین کند دیگر نزد خدا هیچ حرمتى ندارد، مگر اینکه از در تقیه، سرپرستى کفار را قبول کرده باشند و فراموش نکنند که در بین کسانى که ترس آورند خدا نیز هست و بازگشت همه به سوى خدا است...
علامه طباطبایی در المیزان اینگونه می گویند که ولایت در حقیقت مالکیت تدبر در امور است... مانند دوستی که در امور دوست خود دخل و تصرف می نماید و آن فرد نیز از روی محبت و یا تعلق خاطر این اجازه را به او می دهد... حال ولایت کفار یعنی دل دادن به تدبیر آنان...
کوتاه سخن اینکه دوستى با کفار طغیان و افساد نظام دین است، که بدترین و خطرناکترین ضرر را براى دین دارد، حتى ضررش از ضرر کفر کفار و شرک مشرکین نیز بیشتر است، زیرا آنکس که کافر و مشرک است، دشمنیش براى دین آشکار است، و به سهولت مى توان خطرش را از حومه دین دفع نموده و از خطرش برحذر بود، و اما مسلمانى که دعوى صداقت و دوستى با دین مى کند، و در دل دوستدار دشمنان دین است، و قهرا این دوستى اخلاق و سنن کفر را در دلش رخنه داده، چنین کسى و چنین کسانى ندانسته حرمت دین و اهل دین را از بین مى برند، و خود را به هلاکتى دچار مى سازند که دیگر امید حیات و بقائى باقى نمى گذارد...
این روزها اما این دوستی با کفار زیاد جدی گرفته نمی شود... مسلمانانى که دعوى صداقت دارند و دوستى با دین راحت رهسپار دیاری می شوند که دشمنی آشکار با اسلام دارند... و این همنشینی نا مبارک کم کم در قلبشان رخنه می کند... و گاهی این سرپرستی فقط زندگی در دیارشان نیست بلکه سپردن فکر و قلب به ارزش های آنهاست... به پذیرش سبک زندگی و باورهای آنهاست... و هر کس چنین کند دیگر نزد خداوند هیچ حرمتی ندارد...
بگو اگر خدا را دوست مى دارید باید مرا پیروى کنید تا خدا هم شما را دوست بدارد و گناهانتان بیامرزد که خدا آمرزگار و مهربان است...
* لا یتخذ المومنون الکفارین اولیاء من دون المؤ منین و من یفعل ذلک فلیس من اللّه فى شىء الا ان تتقوا منهم تقئه و یحذرکم اللّه نفسه و الى اللّه المصیر... آیه 28 سوره مبارکه آل عمران
* قل ان کنتم تحبون اللّه فاتبعونى یحببکم اللّه و یغفر لکم ذنوبکم و اللّه غفور رحیم... آیه 31 سوره مبارکه آل عمران
"این روزها اما این دوستی با کفار زیاد جدی گرفته نمی شود... مسلمانانى که دعوى صداقت دارند و دوستى با دین راحت رهسپار دیاری می شوند که دشمنی آشکار با اسلام دارند"
اما خیلی ها برای کسب علم هجرت میکنند که أطلبوا(أطلب)العلم ولو بالسّین
خیلی بستگی به نیت افراد، شرایط جامعه و آن علم دارد.
علمی که اینجا قابل رسیدن به آن نباشیم و ارزش آن را داشته باشد که به سراغ دشمنان برویم و سالهای ارزشمندی که می توانستیم باشیم و در پیشرفت این انقلاب سهیم باشیم را از دست بدهیم. سالهایی که نمی توان به راحتی جبرانشان کرد.
شرایط زمانی و وضعیت جامعه نیز در این موضوع بسیار اثر گذار است. اگر در صلح با بودیم شاید می توانستیم توجیه کنیم که برای کسب علم رهسپار دیارشان شویم ولی در شرایط فعلی که این کشور نیازمند حضور و فعالیت آنان است این کسب علم می تواند در خیلی موارد توجیه نداشته باشد.
سلام
نماز و روزتون مقبول
سلام :)
احوال شما؟ خیلی ممنونم عزیز جان.
انشا الله عباداتتات مقبول درگاه حق و منشاء خیرو و برکت باشند.
التماس دعا دوست هنرمند
و همین بستگی داشتن‌ها مانع است از قضاوت
اینجا بحث بر سر قضاوت نیست.
قرار نیست فردی مورد قضاوت قرار گیرد که آیا دل به کافران سپرده یا نه.
بحث این است که عده ای خیلی راحت این کار را انجام می دهند. یعنی این سرپرستی کفار را زیاد جدی نمی گیرند. خیلی راحت از چنین خط قرمزی با توجیهات مختصر عبور می کنند.
اگر بخواهیم این موارد را اعمال کنیم تعداد افرادی که واقعا در شرایط ضروری قرار دارند کاهش چشمگیری می یابد.