چند وقتی است که در خصوص این مطلب با خانم حسینی گفتگو می کنیم...موضوع بر می گردد به حدود روابط خانم ها و آقایان به خصوص در فضای مجازی... لینک این وبلاگ را برایم فرستاده بودند:
http://mahzar-haq.blogfa.com
روابط خانم ها و آقایان از آن موضوعات چالش برانگیزی است که به گمانم اکثرمان با آن دست به گریبانیم و محتاج الگویی مناسب برایش. خود من از نوشتن این وبلاگ گرفته تا روابط کاری و خانوادگی با کلی مشکل مواجهم... بارها دچارسوال و تردید شدم که چه لزومی دارد از حال و احوالات درونی ام بر تابلویی بنویسم که خواننده اش آقایان هم هستند... و یا شوخی کردن در مطلب و احوالپرسی گرم با خانم ها در بخش نظرات می تواند نشان از بی تقوایی داشته باشد...
امروز یک نکته جالبی را در این خصوص فهمیدم... اگر خانم یا آقایی به دیگران نشان دهد که برخی حدود برایش مهم است، طرف مقابل هم بیشتر ملزم به رعایت می شود... یک هنر خاصی می طلبد این موضوع که هم موجب وهن اسلام نشوی و هم حرمت ها را حفظ کنی... مثلا در شرکت ما کاملا پذیرفته شده که برخی از آقایان وقتی شما را می بینند سلام نمی کنند... احوالپرسی هم همینطور... اصلا شما خودتان هم رویتان نمی شود به آنها سلام کنید و احساس می کنید با این کار در حقشان جفا کرده اید نه لطف... اما افرادی که چنین سخت گیری هایی ندارند مقدمه خطای دیگران را هم فراهم می کنند... در فضای مجازی هم همینطور... می توان خیلی خیلی راحت زمینه ساز خطای دیگران شد...
بحث کاملا چالشی است... نظر را فراموش نکنید...
خود من این را قبول نداشتم و فکر میکردم در دنیای ارتباطات افرادی که روابط زیادی دارند با یک ارتباط کلامی یا نوشتاری محدود درگیر طرف مقابل نمی شوند ولی چند وقت قبل بر من اثبات شد که اشتباه میکردم
در واقع ظرفیت افراد متفاوت است و شخصیت افراد قابل ارزیابی نیست
پس هنوز هم حتی کراهت سلام به جنس مخالف جوان پابرجا ست
مشکل اصلی دقیقا قبول نداشتن این حدود است. شاید بیشتر افرادی که دغدغه اش را دارند اما این حدود را به درستی رعایت نمی کنند مشکلشان نا آگاهی باشد. انگار همیشه باید سری به سنگ بخورد و معضلاتش گریبانگیر افراد شود تا از نادرستی آن باخبر شوند.
به گمانم کار بسیار ارزشمندی است احیاء و نشان دادن این حدود، البته به نحوی که برای هر کدام دلایل قانع کننده ای وجود داشته باشد.
البته حدود را قبول داشته و دارم چیزی که قبول نداشتم به نظرم افسانه می آمد این بود که بعضی افراد _باوجود روابط اجتماعی زیاد_ ممکن است ولو به یک سلام و یا حتی با حضور یک فرد دچار مشکل شوند
حدود را در سطوح جزیی تر به شخصه خیلی خوب نمی شناسم.
حد حجاب و یا ارتباط با نامحرم از لحاظ لحن کلام و نحوه برخورد مشخص است اما مثلا برایم مشخص نبود که سلام کردن و احوالپرسی اشکال دارد یانه و یا حتی بالاتر از آن ارتباطاتی که در محیط کار و یا دانشگاه با آقایان وجود داشت از نظر من حدش نقطه صفر و یا فقط نیاز درسی نبود. حدی از صمیمت و برخورد محبت آمیز را در این سطح از ارتباط لحاظ می کردم.
برای برخی اما این حدود خیلی واضح است و با قاطعیت عقیده دارند که برخورد خانم ها و آقایان باید فقط و فقط در هنگام ضرورت و بسیار رسمی و جدی باشد. به گمانم این موضوع واقعا جای بررسی و تحلیل دارند تا الگوی مناسب و قابل اجرایی از آن برای افراد استخراج شود.
از آن جهت که شخصیت افراد مطابق بر یک الگوی واحد نیست و افراد نوعا تحلیل پذیر نیستند احتیاط شرط عقل است
عزیزی می فرمود : " هنوز هیچ جایی کامل تر از مسئله ی حجاب شهید مطهری بحث در مورد حجاب را بررسی نکرده "
با این حال مسئله حجاب شاید به نظر ما موشکافی نکرده مسئله را .. ولی اصول را و محل های احتیاط را خیلی خوب بیان کرده .
کاش می خوندیم و مباحثه می کردیم