۷ روز سرگردانی در سرزمین اشباح


یک هفته گذشت...


یک هفته تلاش کردم تا کمی تغییر کنم، تا شاید بتونم برخی چیزها را در درونم متعادل تر کنم...


نتیجه چه شد؟ اگر بخوام این روند تغییر را ادامه بدم دیگر خودم نیستم... تبدیل به شبحی می شم خالی از انگیزه، خالی از نور زندگی.


باید بپذیرم هر آنچه که هست... با همه مشکلات و سختی هاش.


گاهی مسیرمون در زندگی کاملا مشخص می شه ... مسیری که ما را تعریف می کنه، به نوعی هویتمون را شکل می ده... تغییر درش نه عاقلانه است و نه عادلانه.


در برخی مسائل تغییر و یا حتی تعدیل خیلی دشوارند، شاید به ظاهر یک مساله کوچک باشه که می شه با کمی تلاش درش تغییری ایجاد کرد. اما اگر عمیق تر بنگریم همین مساله کوچک هویت ما را شکل می ده که حتی یک تغییر کوچم هم می تونه ما رو تبدیل به فرد دیگری بکنه. فردی که باهاش بیگانه ایم. 


شاید بهترین راه همان است که آرام منتظر باشیم... کمی سکوت کنیم و به تماشای واقعیت های درونی خودمون بنشینیم. بعد از آنکه آنها را شناختیم راهی منطبق بر حق و با توجه به آنها انتخاب کنیم. اگر این راه بر مبنای حق باشه هیچ گاه پشیمان نخواهی شد.


تنها مساله نزدیکان و عزیزانمون هستند که ممکنه از انتخاب ما دچار رنج بشن. در این مواقع کمی کار دشوار می شه. باید انتخاب کنیم بین ماندن و دیدن رنجشون و یا رفتن و به نوع دیگری ناراحت کردنشون. حل کردن این پارادوکس کمی دشواره. بهترین حالت اینه که نزدیکان و عزیزانت از مسیر انتخابیت دچار رنج نشن... ایکاش این اتفاق رخ بده.

نظرات 3 + ارسال نظر
بانو شنبه 16 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 08:28

سلام

این که دیگه جلسه نمیاید و این متن ؛ یعنی به نتیجه رسیدید ؟

الحمدالله .

بااحترام

سلام بانو جان

خوب هستید؟

نه عزیزم به این معنی نیست. البته نقضش هم نیست. کلا خیلی پیچیده است عزیزم.

همت شنبه 16 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 09:15 http://heyatonline.blogfa.com

تغییر جزو هویت هر انسانه

بله حرفتون درسته. منظور من مواردیه که خود آنها هویت ما را تشکیل می ده. مثلا فردی که به هنر علاقه خاصی داره یکهو بخواد خودش را تغییر بده و به ریاضیات علاقه مند بشه.

ع.ر.وطندوست یکشنبه 17 بهمن‌ماه سال 1389 ساعت 04:05 http://123tamam.blogsky.com

سلام بر مهدیه خانم!

مدتیه که کم سر میزنم!
امیدوارم حالتون خوب باشه!

تغییر یه مفهمی هست که شاید فقط بزرگی داشته باشه! اما فاقد جهته!
بنظرم برای اینکه به جایی برسیم نیاز به یه کمیت برداری داریم!
خیلی از ما میخوایم تغییر کنیم ،چرا؟ چون از یکنواختی بدمون میاد!
اما چیزی که مهمه رشده!! رشد!
با تغییر بدون جهت، تبدیل به چیزی میشیم غیر از خودمون!
اما با هدف قرار دادن رشد، خودمون هستیم با نیت بهترین شدن!

چیزی بود که من بهش عقیده پیدا کردم!
امیدوارم بدرد شخص دیگه ای هم بخوره!

التماس دعا

یا علی

سلام بر آقای وطندوست!

ممنونم، خدا را شکر. امیدوارم شما هم خوب باشید.

نکته جالبی رو بیان کردین.

چون بیانش با ریاضیات هم درآمیخته شیرین تر شده.

خیلی ممنونم هم برای نظر و هم برای سر زدن.

التماس دعا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد